Van alle dingen enkel dit:
het hoge ruisen van de zwanen
op weg naar oevers die nooit dichter kwamen.
Het kind dat nog verborgen zit.
De hoge klaarte van de morgen.
Verwachting leunend en eenzaam.
Verwonderd zoeken naar een naam
voor wat nog zal geboren worden.
De avond die vensters sluit.
De kleine weemoed van de glazen
waarin stil zichtbaar wie we waren.
Gedachten drijven in en uit.
Johanna Kruit.
Terug naar de titelpagina
© A.E.J. Kaal, 2002.