Je schedeltje tegen
mijn schouder gelegd
hoeft niets meer verzwegen
en niets meer gezegd.
Verborgen accoorden
in éen instrument,
zijn ons alle woorden
bij voorbaat bekend.
Wat wij nog verzinnen
is kindertjespraat,
die niets meer van binnen
naar buiten verraadt.
Hoor hoe ons de aarde
geluidloos ontglijdt...
Wij luisteren naar de
onsterfelijkheid.
(J.P. Rawie)
Terug naar de beginpagina
© A.E.J. Kaal, 2001.