Je schedeltje tegen
    mijn schouder gelegd
hoeft niets meer verzwegen
    en niets meer gezegd.

Verborgen accoorden
    in éen instrument,
zijn ons alle woorden
    bij voorbaat bekend.

Wat wij nog verzinnen
    is kindertjespraat,
die niets meer van binnen
    naar buiten verraadt.

Hoor hoe ons de aarde
    geluidloos ontglijdt...
Wij luisteren naar de
    onsterfelijkheid.

(J.P. Rawie)

Terug naar de beginpagina

© A.E.J. Kaal, 2001.